Opowieść o losach Alonso Kichota, który doprowadza do absurdu swoje, datujące się czasów dzieciństwa uwielbienie dla opowieści o stanie rycerskim, galanterii tamtych czasów. Zauroczony i zafascynowany opuszcza własny dom stając się błędnym rycerzem. Wraz z Sancho Pansą wyrusza przybierając imię Don Quixote De La Mancha. Za sobą pozostawia Dulcyneę wyimaginowaną damę serca.

Szlachcic w średnim wieku, o imieniu Alonso Kichot pochodzi z Manczy leżącej w Hiszpanii. Od dziecka fascynuje się rycerstwem. Cały swój czas poświęca na czytanie powieści o tej właśnie tematyce, wskutek czego przestaje odróżniać świat realny, od tego stworzonego przez pisarzy. Jest tak zafascynowany błędnym rycerstwem, że przywdziewa starą, zardzewiałą zbroję i jako Don Kichot z La Manczy udaje się w podróż po Hiszpanii, aby walczyć z czarnoksiężnikami i ratować uwięzione księżniczki. W podróży towarzyszą mu: wychudły, stary koń Rosynant oraz Sanczo Pansa, ubogi wieśniak mianowany przez Alonso na swojego giermka. Don Kichot, zwany również Rycerzem Smętnego Oblicza, obiecuje swojemu towarzyszowi, że otrzyma on na własność wyspę. W czasie podróży kompania przeżyje wiele ciekawych przygód.